۱. آلیاژهای آهنی
آلیاژهای آهنی آن دسته از ترکیبات فلزی هستند که عنصر اصلی آن‌ها آهن (Fe) است. این گروه شامل فولادها، چدن‌ها و فولادهای زنگ‌نزن می‌شود که به‌طور گسترده در صنایع مختلف از ساخت‌وساز گرفته تا ماشین‌آلات صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

• فولاد (Steel): ترکیبی از آهن و کربن است که مقدار کربن آن کمتر از ۲٪ می‌باشد. با افزودن عناصری مانند کروم، نیکل، وانادیوم، یا مولیبدن، می‌توان خواص مکانیکی فولاد مانند سختی، چقرمگی، مقاومت به سایش و مقاومت به حرارت را به‌طور چشم‌گیری بهبود داد.

• چدن (Cast Iron): حاوی درصد بالاتری از کربن (بین ۲٪ تا ۶٪) نسبت به فولاد است. چدن دارای سختی بالا و مقاومت خوب در برابر سایش است، اما شکننده‌تر بوده و کمتر قابل جوشکاری است. این آلیاژ بیشتر در قطعات سنگین صنعتی، بدنه ماشین‌آلات و سیستم‌های انتقال نیرو به‌کار می‌رود.

• فولاد زنگ‌نزن (Stainless Steel): ترکیبی از آهن، کروم (بیش از ۱۰٪) و گاهی نیکل است که مقاومت بالایی در برابر خوردگی و زنگ‌زدگی دارد. این ویژگی، فولاد زنگ‌نزن را به گزینه‌ای ایده‌آل برای کاربردهای بهداشتی، غذایی، پزشکی و معماری بدل کرده است.

ترکیب آلیاژ با گالوانیزه: فولادها به‌ویژه زمانی که در معرض رطوبت و شرایط جوی قرار می‌گیرند، ممکن است دچار زنگ‌زدگی شوند. برای افزایش طول عمر این آلیاژها، معمولاً از فرایند گالوانیزه کردن استفاده می‌شود که طی آن، سطح فلز با لایه‌ای از روی (Zn) پوشش داده می‌شود. این پوشش، آلیاژ آهنی را در برابر خوردگی محافظت می‌کند و در سازه‌های فضای باز، گلخانه‌ها، سوله‌ها و دکل‌های برق کاربرد فراوان دارد.

۲. آلیاژهای غیرآهنی
آلیاژهای غیرآهنی ترکیباتی هستند که فاقد آهن به‌عنوان عنصر پایه‌اند. این آلیاژها معمولاً خواص ویژه‌ای نظیر وزن سبک، مقاومت بالا به خوردگی و دمای بالا، و هدایت حرارتی و الکتریکی مطلوب دارند.

• آلومینیوم: آلیاژهای آلومینیومی با عناصر مختلفی مانند مس، منیزیم، سیلیسیم و روی ترکیب می‌شوند و با وزن کم، استحکام بالا، قابلیت شکل‌پذیری و مقاومت به خوردگی، در صنایع حمل‌ونقل، هوافضا، بسته‌بندی و ساخت‌وساز به‌کار می‌روند.

• مس: آلیاژهای مس نظیر برنج (مس + روی) و برنز (مس + قلع) از جمله آلیاژهای پرکاربرد در صنایع الکتریکی، تزئینات، لوله‌کشی و مهندسی مکانیک هستند. مس به‌واسطه هدایت الکتریکی بالا، پایه اصلی در ساخت سیم‌ها، کابل‌ها و اتصالات الکتریکی محسوب می‌شود.

• تیتانیوم: یکی از آلیاژهای گران‌قیمت اما بسیار مقاوم و سبک است. مقاومت فوق‌العاده در برابر خوردگی، توانایی تحمل دمای بالا و سازگاری زیستی با بدن انسان باعث شده که در ایمپلنت‌های پزشکی، هوافضا و فناوری‌های پیشرفته کاربرد وسیعی داشته باشد.

• نیکل: آلیاژهای نیکل نظیر اینکونل و مونل در محیط‌های شدیداً خورنده یا در دمای بسیار بالا مانند توربین‌های گازی، موتورهای جت و نیروگاه‌ها استفاده می‌شوند.

۳. آلیاژهای رنگی
آلیاژهای رنگی به ترکیباتی اطلاق می‌شود که معمولاً بر پایه‌ی مس بوده و دارای رنگ خاصی (مانند طلایی، قرمز یا نقره‌ای) هستند. این آلیاژها اغلب در جواهرسازی، تزئینات و قطعات الکتریکی ظریف استفاده می‌شوند.

• برنج (Brass): ترکیبی از مس و روی است که رنگی متمایل به طلایی دارد. برنج دارای شکل‌پذیری خوب، مقاومت به خوردگی بالا و ظاهر جذاب است و در ساخت وسایل تزئینی، آلات موسیقی و اتصالات لوله‌کشی کاربرد دارد.

• برنز (Bronze): ترکیب مس و قلع است که سخت‌تر از برنج بوده و مقاومت به خوردگی بیشتری دارد. این آلیاژ برای ساخت مجسمه‌ها، بلبرینگ‌ها، سکه‌ها و قطعات صنعتی استفاده می‌شود.

• نقره استرلینگ (Sterling Silver): آلیاژی از نقره (حدود ۹۲.۵٪) و مس است که برای افزایش دوام نقره در جواهرسازی و ساخت لوازم تزئینی استفاده می‌شود. این آلیاژ نسبت به نقره خالص مقاوم‌تر و پایدارتر است.